حالا شر حقیقی در اشخاص هم آیا اکثریت اشخاص را می گیرد یا اقلیت
اشخاص را؟ گذشته از اینکه مانع نوع نمی شود، از نظر افراد چطور؟ اکثریت افراد را
می گیرد یا اقلیت افراد را؟
شیخ می گوید که شر باید همیشه اقلیت افراد را بگیرد. هر شری را که شما در نظر
بگیرید، اقلیت افراد نوع گرفتارش می شوند نه اکثریت افراد نوع، مگر یک نوع از
شر که آن شامل اکثر افراد نوع هم می شود، که بعداً خواهند گفت که آن هم از باب این
است که این کمال نوع [که این شر مانع تحقق آن شده است ] مقتضای طبیعت نوع نیست.
فرض کنید که بصیر بودن یک کمالی است برای نوع، که برای آن واجب است،
یعنی برای نوع ضرورت دارد، که اگر نباشد احتیاج نوع برآورده نمی شود. یا مثلا
یک چیزهایی است که اگر برای نوع واجب هم نیست ولی در حد نافع بودن است،
مثل مقعر بودن کف پای انسان. این امری نافع است، ولی اگر هم نباشد چنین نیست
که کار نوع زمین بماند.